Jun 29, 2022
(English-Ελληνικά)
Third year anniversary tribute to his Eminence Archbishop Makarios of Australia
*Written by Fr Christophoros Krikelis, Archimandrite of the Ecumenical Throne, Chancellor of the Greek Orthodox Archdiocese of Australia
On the Feast Day of the pre-eminent Apostles, saints Peter and Paul, our Holy Archdiocese of Australia, all united with one mind, heart and soul, joyously celebrates the three-year anniversary since the enthronement of His Eminence Archbishop Makarios of Australia, as Primate and Chief Shepherd of the Greek Orthodox Archdiocese of Australia. With sentiments of sincere joy and gratitude, we take this opportunity to express, to His Eminence Archbishop Makarios, our warmest and most heartfelt wishes, and to honour this auspicious day on which He assumed the helm of the Church three years ago as a radiating gift and beacon of the Light of Christ here in the Antipodes. Undeterred by the manifold and unprecedented set of challenges, He has continued to lead the Church with faithfulness, unparalleled devotion and extraordinary vigilance into the serene and sheltered harbour of our Lord’s open embrace and loving presence.
Indeed, all that His Eminence Archbishop Makarios has undertaken to accomplish, from the very first moment of his arrival, can be characterised by a righteous desire to behold the faithful people of God united more intimately with Christ—the true source of overwhelming joy and deeply-felt peace; united with one another which has meant healing old dividing wounds which have marred the Church’s catholicity; and also and most importantly, united in closer fellowship with the martyric yet ever-glorious Mother Church of Constantinople. In such a short span of time he has worked tirelessly, as a genuine Father, to intentionally strengthen and bring about this vision of fellowship with just under sixty ordinations alone placing newly ordained ministers—his spiritual children—all inspired by his ministry of love and desire for unity themselves—in much-needed positions to make the heavenly gift of fellowship and the radiating light of Christ an even stronger reality.
What greater joy for a Spiritual Father than to behold his spiritual children casting light in a world often clouded over and in need of His comfort and consolation. What greater privilege than to be a part of the Church being reinvigorated in the service of Christ’s ‘ministry of reconciliation’ (2Cor 5:18). Like Abraham in the Old Testament, the faithful can look around and “count the stars”—those spiritual descendants from the spiritual lineage of His Eminence—reassured by the unfading light which leads to God’s righteous kingdom (cf. Gen 15:5). With nothing to give in return to His Eminence for the gift of true spiritual Fatherhood, we remember the words of the prophet Daniel who wrote: “those who lead many to righteousness, like the stars [shall shine] for ever and ever” (Dan 12:2).
We pause to give thanks and glory, first and foremost, to our gracious God for the bestowal of His boundless gifts to His Church here in Australia, but most importantly, for His pre-eminent gift in sending to us a genuine Father and Shepherd in Christ, who, as a beacon radiating out the true light of our Lord, has worked tireless throughout all of Australia, to make the presence of Christ our God a reality. We give voice also to our gratitude to His All-Holiness our Ecumenical Patriarch Bartholomew of Constantinople and to the Holy and Sacred Synod of the Ecumenical Patriarchate for their solicitude to the Church here in Australia in their God-inspired election. We pray that our loving God will continue to grant our Archbishop and Shepherd in Christ many blessed years in his difficult yet sacred mission in the service of Christ so that He may continue to guide the Church, strengthen the faith, rightly teach the Word of truth, and grant the peace, the joy and presence of our Lord here in the Antipodes.
Επί τη τρίτη επετείω της ενθρονίσεως του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Μακαρίου
*Tου π. Χριστοφόρου Κρικέλη, Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου, Πρωτοσύγκελλου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας
Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῶν πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου, ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Αὐστραλίας, ἑνωμένη μέ ἕνα μυαλό, μία καρδιά καί μία ψυχή, ἑορτάζει μέ χαρά τά τρία χρόνια ἀπό τήν ἐνθρόνιση τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Μακαρίου, ὡς Προκαθήμενου καί Πρώτιστου ποιμένα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Μέ αἰσθήματα εἰλικρινοῦς χαρᾶς καί εὐγνωμοσύνης, δραττόμαστε τής εὐκαιρίας νά ἐκφράσουμε στόν Σεβασμιώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Μακάριο τίς πιό θερμές καί ἐγκάρδιες εὐχές μας καί νά τιμήσουμε αὐτήν τήν εὐοίωνη ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἀνέλαβε τά ἡνία τῆς Ἐκκλησίας πρίν ἀπό τρία χρόνια, ὡς ἀκτινοβόλο δῶρο καί φάρος τοῦ Φωτός τοῦ Χριστοῦ, ἐδῶ στούς Ἀντίποδες. Χωρίς νά πτοεῖται ἀπό τίς πολλαπλές καί πρωτοφανεῖς προκλήσεις, συνέχισε νά ὁδηγεῖ τήν Ἐκκλησία μέ πίστη, ἀπαράμιλλη ἀφοσίωση καί ἐξαιρετική ἐγρήγορση στό γαλήνιο καί προστατευμένο λιμάνι τῆς ἀνοιχτῆς ἀγκαλιᾶς καί στοργικῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου μας.
Πράγματι, ὅλα ὅσα ἀνέλαβε νά ἐπιτύχει ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος, ἀπό τήν πρώτη κιόλας στιγμή τῆς ἀφίξεώς του, μποροῦν νά χαρακτηριστοῦν ἀπό μιά δίκαιη ἐπιθυμία νά δεῖ τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ ἑνωμένο πιό στενά μέ τόν Χριστό—την ἀληθινή πηγή χαρᾶς καί βαθιᾶς γαλήνης— και ἑνωμένο μεταξύ του, πρᾶγμα πού σήμαινε τήν ἐπούλωση παλαιῶν ερίδων πού σημάδεψαν τήν καθολικότητα τῆς Ἐκκλησίας· καί ἐπίσης, πιό σημαντικά, ἑνωμένο σέ στενότερη κοινωνία μέ τή μαρτυρική ἀλλά πάντα ἔνδοξη Μητέρα Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σέ τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ἐργάστηκε ἀκούραστα, ὡς γνήσιος Πατέρας, γιά νά ἐνισχύσει καί νά πραγματοποιήσει αὐτό τό ὅραμα τῆς κοινωνίας μέ κάτι λιγότερο ἀπό ἑξῆντα χειροτονίες, τοποθετῶντας πρόσφατα διορισμένους διακόνους τά πνευματικά του παιδιά – ὅλα ἐμπνευσμένα ἀπό τή διακονία ἀγάπης καί τήν ἐπιθυμία γιά ἑνότητα – σέ θέσεις πού χρειάζονται τόσο πολύ γιά νά κάνουν τό οὐράνιο δῶρο τῆς κοινωνίας καί τό ἀκτινοβόλο φῶς τοῦ Χριστοῦ μιά ἀκόμη ἰσχυρότερη πραγματικότητα.
Τί συνιστᾶ μεγαλύτερη χαρά γιά ἕναν Πνευματικό Πατέρα ἀπό τό νά βλέπει τά πνευματικά του παιδιά νά ρίχνουν φῶς σέ ἕναν κόσμο συχνά συννεφιασμένο καί πού ἔχει ἀνάγκη τήν παρηγοριά καί τήν συμβουλή Του; Τί μεγαλύτερο προνόμιο ἀπό τό νά εἶσαι μέλος τῆς Ἐκκλησίας πού δίνει νέα πνοή στήν ὑπηρεσία τῆς «διακονίας τῆς συμφιλίωσης» τοῦ Χριστοῦ (Β’Κορ 5:18); Ὅπως ὁ Ἀβραάμ στήν Παλαιά Διαθήκη, οἱ πιστοί μποροῦν νά κοιτάξουν τριγύρω καί νά «μετρήσουν τά ἀστέρια» – αὐτούς τούς πνευματικούς ἀπόγονους ἀπό τήν πνευματική καταγωγή τοῦ Σεβασμιώτατου – καθησυχασμένοι ἀπό τό ἄσβεστο φῶς πού ὁδηγεῖ στή δίκαιη βασιλεία τοῦ Θεοῦ (Γέν. 15:5). Χωρίς νά δώσουμε τίποτα για ἀντάλλαγμα στόν Σεβασμιώτατο, γιά τό δῶρο τῆς ἀληθινῆς πνευματικῆς πατρότητας, θυμόμαστε τά λόγια τοῦ προφήτη Δανιήλ πού ἔγραψε: «Αὐτοί πού ὁδηγοῦν πολλούς στή δικαιοσύνη, ὅπως τά ἀστέρια [θά λάμπουν] γιά πάντα» (Δάν 12:2).
Σταματᾶμε γιά νά εὐχαριστήσουμε καί νά δοξάσουμε, πρῶτα καί κύρια, τόν ἐλεήμονα Θεό μας γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀπεριόριστων δώρων Του στήν Ἐκκλησία Τοῦ ἐδῶ στήν Αὐστραλία, ἀλλά, τό πιό σημαντικό, γιά τό κατεξοχήν δῶρο Του νά μᾶς στείλει ἕναν γνήσιο Πατέρα καί Ποιμένα ἕν Χριστώ, ὁ ὁποῖος, ὡς φάρος πού ἐκπέμπει τό ἀληθινό φῶς τοῦ Κυρίου μας, ἔχει ἐργαστεῖ ἀκούραστα σέ ὅλη τήν Αὐστραλία, γιά νά κάνει τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας, πραγματικότητα. Ἐκφράζουμε ἐπίσης τήν εὐγνωμοσύνη μας στόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαῖο καί στήν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά τη μέριμνά τους για τήν τοπική μας Ἐκκλησία καί τήν θεόπνευστη ἐκλογή τους. Προσευχόμαστε ὁ ἀγαπητός Θεός μας νά χαρίζει στόν Ἀρχιεπίσκοπο καί Ποιμένα μᾶς πολλά εὐλογημένα χρόνια στή δύσκολη ἀλλά ἱερή ἀποστολή του στήν ὑπηρεσία τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά συνεχίσει νά καθοδηγεῖ τήν Ἐκκλησία, νά δυναμώνει τήν πίστη, νά διδάσκει σωστά τόν Λόγο τῆς Ἀληθείας καί νά παραχώρησή την εἰρήνη, τή χαρά καί τήν παρουσία τοῦ Κυρίου μας ἐδῶ στούς Ἀντίποδες